Πρόκειται για σοβαρή διαταραχή της ανατομίας του οφθαλμού, κατά την οποία ο λεπτός νευρικός χιτώνας που καλύπτει την εσωτερική επιφάνεια του βολβού (αμφιβληστροειδής) χάνει την επαφή του με τους υποκείμενους χιτώνες, λόγω της συλλογής υγρού που διέρχεται μέσα από «σκισίματα» (ρωγμές) του αμφιβληστροειδούς. Οι ρωγμές συνηθέστερα μπορεί να συμβούν αυτόματα σε άτομα με προδιαθεσικές αλλοιώσεις, όπως στη μυωπία, ή μετά από τραυματισμό. Η αποκόλληση απειλεί την όραση του ασθενούς και μπορεί να οδηγήσει σε μόνιμη απώλεια της, αν δεν αντιμετωπιστεί.
Στο Οφθαλμιατρείο αντιμετωπίζονται όλες οι μορφές και οι τύποι των αποκολλήσεων, ανάλογα με τα κλινικά χαρακτηριστικά τους και επιλέγεται η κατάλληλη χειρουργική μέθοδος.
Με τη «συμβατική» μέθοδο (sclera buckling) εφαρμόζεται τοποθέτηση ειδικών μοσχευμάτων σιλικόνης στην επιφάνεια του σκληρού χιτώνα του οφθαλμού με σκοπό την προώθηση του σκληρικού τοιχώματος, την άσκηση πίεσης στον αμφιβληστροειδή από έξω και το κλείσιμο της ρωγμής με τη βοήθεια του υαλοειδούς και την απορρόφηση του υγρού της αποκόλλησης.
Με τη μέθοδο της «υαλοειδεκτομής» αφαιρείται με ειδικά μικρο-εργαλεία και με τη βοήθεια μηχανημάτων υψηλής τεχνολογίας (ενδοσκοπικά) το υαλοειδές και οι έλξεις που δημιουργούν τις ρωγμές, επιπεδώνεται διεγχειρητικά ο αμφιβληστροειδής, «σφραγίζονται» οι ρωγμές με ειδικό Laser (EndoLaser) και παραμένει επικολλημένος με χρήση ειδικών υλικών επιπωματισμού (διάφοροι τύποι απορροφήσιμων αερίων, τύποι ελαίου σιλικόνης) ανάλογα με τις ενδείξεις. Με τη μέθοδο της «αμφιβληστοειδοπηξίας δια αερίου» (pneumatic retinopexy) εφαρμόζεται κρυοπηξία ή laser στις ρωγμές και γίνεται έγχυση ειδικού έκτατου αερίου για τον επιπωματισμό των ρωγμών.